adgallery

Παρασκευή, 21 Δεκέμβρη 2012

Πάρις Πετρίδης


Τόποι της μνήμης-Πεδία οραμάτων
Εγκαίνια: 21.12.2012
Διάρκεια: 21.12.2012 - 24.02.2013

Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης
Αποθήκη Β1
Λιμάνι Θεσσαλονίκης

www.cact.gr


Η μνήμη της Θεσσαλονίκης και γειτονικών πόλεων, όπως η Κωνσταντινούπολη, ή το Βελιγράδι, η διερεύνηση της προσωπικής σκιαγράφησης ενός τόπου μέσω μαρτυριών, επικαλύψεων, ιζημάτων και αποκαλύψεων, η ίδια η πόλη ως μνημονικός τόπος ή ψυχογραφικό τοπίο, είναι οι βασικοί άξονες της έκθεσης «Τόποι της μνήμης-Πεδία οραμάτων» του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Αποθήκη Β1, στο λιμάνι, από τις 21 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 24 Φεβρουαρίου του 2013.
Μέσα από 16 έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, φωτογραφίες, βίντεο και εγκαταστάσεις, παλαιότερες παραγωγές του ΚΣΤΘ και νέα έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, αναδεικνύεται η βιωμένη μνήμη της πόλης, η φαντασίωση του πρότερου βίου της και η προβολή μελλοντικών προσδοκιών, αναδεικνύοντας διαφορετικές περιοχές από εκείνες που συνήθως εξυμνούνται στις επίσημες τελετές μνήμης επετειακού χαρακτήρα.
Η έκθεση είναι μέρος του κεντρικού προγράμματος του «Φεστιβάλ Αοράτων Πόλεων. Μια κοσμογραφία» που συνδιοργανώνουν το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ενώ θα πλαισιωθεί από πρόγραμμα παράλληλων δράσεων, εκπαιδευτικά προγράμματα και ξεναγήσεις για το κοινό.
Η επιμελήτρια της έκθεσης, ιστορικός τέχνης Συραγώ Τσιάρα, γράφει στο επιμελητικό της σημείωμα « (…) Μικρές, προσωπικές, κρυφές και λησμονημένες ιστορίες στην εμπλοκή τους με τα μεγάλα, εθνικά ή παγκόσμια αφηγήματα αποτελούν τον πυρήνα των καλλιτεχνικών αναζητήσεων που δεν εξωραΐζουν, ούτε αρνούνται την εγγενή αντιφατικότητα των αμφιλεγόμενων και δυνητικά συγκρουσιακών αφηγήσεων. (…) Ο χρόνος και η ανθρώπινη δράση αλλάζουν την εικόνα των τόπων. Η πράξη της ενθύμησης, όπως πάντα, επενεργεί παραμορφωτικά στο υπαρκτό αστικό τοπίο, προσθέτοντας ή αφαιρώντας παλαιότερα στρώματα εικόνων, χρήσεων και βιωμάτων, αναδιατάσσοντας τη σήμανση του τόπου με κριτήρια συναισθήματος.
Οι τόποι δεν έχουν πάντα ρεαλιστικές αναφορές. Μπορεί να είναι φανταστικές επινοήσεις, ανακλήσεις από το παρελθόν μορφών αστικής ζωής που έχουν εκλείψει, σκηνές οι οποίες δεν πρόλαβαν να καταγραφούν, ή απορρίφθηκαν από τις μεγάλες αφηγήσεις, τόποι που προσελκύουν, αλλά και απωθούν τους διερχόμενους, συστήνοντας εναλλακτικά  δίκτυα σχέσεων.
Συναισθηματικά φορτισμένες μαρτυρίες, ρεαλιστικές καταγραφές, φανταστικές αρχιτεκτονικές συλλήψεις, εικονικά, ηχητικά και λεκτικά τεκμήρια ενός γοργά μεταβαλλόμενου αστικού τοπίου, ψηφιακές δυστοπίες και εφιαλτικές ζωγραφιές ξεδιπλώνουν το παλίμψηστο της βιωμένης μνήμης και τα ίχνη που άφησαν οι διελεύσεις των σωμάτων ανάμεσα σε τόπους υπαρκτούς ή επινοημένους. Τόπους - αντικείμενα προσωπικής διεκδίκησης, ανάκλησης και επιθυμίας, ανασυρμένους από τη λήθη λόγω συνειδητής επιλογής και συστηματικής έρευνας, ή τυχαίας ανακάλυψης. Ο εντοπισμός τους εμψυχώνει παρεμβατικές συλλογικότητες που επιχειρούν να ορίσουν εκ νέου το νόημα της κρισιμότητας, του επείγοντος και της δημιουργικότητας στη σημερινή αντιφατική και παράδοξη συγκυρία της μετάβασης και της αστάθειας».

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Nancy Atakan, Yevgeniy Fiks, Genco Gulan, Vladan Jeremić- Rena Rädle, Vladimir Miladinovic, Milos Tomic, Richard Whitlock, Αικατερίνη Γεγησιάν, Εικαστική Πορεία προς τις Πρέσπες, Σωτήρης Λιούκρας, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Πάρης Πετρίδης – Σάκης Σερέφας, Μάριος Σπηλιόπουλος, Βίκυ Τσαλαματά, Ευανθία Τσαντίλα, Στέφανος Τσιβόπουλος