16.05.08 - 05.07.08
Ο Δεβετζής στα έργα του κινείται σε δύο θεματικές κατευθύνσεις. Η πρώτη στοχεύει στην αναζήτηση της εσωτερικής αλήθειας σκηνών δανεισμένων από στιγμιότυπα της καθημερινής μας ιστορίας, από τα οποία απουσιάζει οποιαδήποτε δράση. Στα έργα αυτά ο καλλιτέχνης αποτυπώνει σε καμβά ανθρώπους μέσης ηλικίας, που πιθανόν κινούνται στα όρια της κοινωνικής αποτυχίας. Ένας μεσήλικας προσπαθεί να βγει από το κάδρο λες και η ζωγραφική είναι φωτογραφική αποτύπωση. Κάποιος άλλος στοχάζεται αντιμέτωπος με το εσωτερικό κενό. Ένας τρίτος πιέζεται πάνω σ' έναν λευκό τοίχο. Σε κάθε περίπτωση ο ζωγράφος τους απεικονίζει με τρυφερότητα αναζητώντας την ποίηση του φευγαλέου. Η δεύτερη κατεύθυνση αποτελείται από έργα που εγγράφουν αναστοχαστικά στην σημερινή πραγματικότητα έργα - αναφορές, γνωστά από την ιστορία της τέχνης. Την αντιπαραβολή του "αθώου ερωτισμού" της νεαρής μπαργούμαν στο "Μπαρ στα Folies-Bergeres" με τον δημόσιο χώρο, του Edouard Manet. Την βουβή απόγνωση των ναυαγών, σε συνθήκες παντελούς απουσίας άλλων μαρτύρων, στο "Ναυάγιο της Μέδουσας", του Theodore Gericault. Τους πολλαπλούς "χώρους μέσα στον χώρο του ατελιέ" που απετέλεσαν βασικό θέμα στα έργα του Rene Magritte. Δεν διστάζει να κάνει αναφορές ακόμα και σε συγχρόνους του καλλιτέχνες που τον ενδιαφέρουν όπως στην δουλειά της γερμανίδας φωτογράφου Loretta Lux. Ο καλλιτέχνης μοιάζει να ψάχνει το σημαντικό μέσα στο ασήμαντο δημιουργώντας μια ζωγραφική που έρχεται να συνομιλήσει με τις μεγάλες στιγμές του metier.